Sankt Georgen ob Murau, Oostenrijk - 15/07/16
- verslagje zie lager - alle foto's klik hier
- Wanneer: vr, 15 juli 2016
- Hoe lang: Duitsland (Landshut - 2 n) - Oostenrijk (Sankt Georgen ob Murau) (4 n) - Duitsland (Regensburg) (1n) Duitsland kamer met ontbijt / Oostenrijk all-in (reeds betaald)
- Met wie: Kathleen en Jos
- via email hotelspecials (klik hier - K + O - nog te betalen € 99) - email travelbird (klik hier en hier - all inn - betaald) - booking.com (klik hier - K + O - nog te betalen: € 110)
- uitgebreid programma: oostenrijk 2016
deel 1: 2 nachten duitsland: landshut
vrijdag, 15 juli 2016
Net voor 9 uur waren we vertrokken. Iedereen was nog in diepe rust (behalve Lio).
Via Maastricht richting Duitsland: het was gezellig druk maar we konden goed doorrijden. Tegen 12 uur hadden we al 350 km op de teller.
Net voor Wurzburg begon het echter: Stau. Via stilstaan en optrekken tot optrekken en stilstaan. De volgende 350 km duurde tot 18 uur.
In het hotel aangekomen, kregen we onze kamer toegewezen en zetten de auto in de Tiefgarage.
In het stadje waren er feesten: op de lange winkelstraat waren allerlei standjes met eet- en vooral drinkgelegenheden. We zochten een rustig plekje en aten in een Italiaans restaurantje 'Freiraum'. Nadien wandelden we nog wat rond en was het alweer slaaptijd.
Via Maastricht richting Duitsland: het was gezellig druk maar we konden goed doorrijden. Tegen 12 uur hadden we al 350 km op de teller.
Net voor Wurzburg begon het echter: Stau. Via stilstaan en optrekken tot optrekken en stilstaan. De volgende 350 km duurde tot 18 uur.
In het hotel aangekomen, kregen we onze kamer toegewezen en zetten de auto in de Tiefgarage.
In het stadje waren er feesten: op de lange winkelstraat waren allerlei standjes met eet- en vooral drinkgelegenheden. We zochten een rustig plekje en aten in een Italiaans restaurantje 'Freiraum'. Nadien wandelden we nog wat rond en was het alweer slaaptijd.
zaterdag, 16 juli
Vandaag is een wandeldag. Na een lekker ontbijt, rijden we een 15-tal km richting Niederaichbach. Daar start de wandeling (13 km).
De wandeling gaat in het begin stevig omhoog maar daarvoor worden we uiteindelijk ook beloond.
Na de middag gaan we terug naar ons stadje: Landshut.
Hier zijn de feesten nog volop aan de gang: op verschillende plaatsen staan er groepjes muziek te spelen. Wij bezoeken het hoger gelegen kasteel met een mooi uitzicht op de stad en met een groot park.
Vervolgens is het alweer tijd om te eten. We zoeken een gezellig binnenpleintje met nog een vrije plek en eten daar een voedseltoren: gezellig en lekker.
Het is intussen 10 uur en op de kamer vallen we snel in slaap.
De wandeling gaat in het begin stevig omhoog maar daarvoor worden we uiteindelijk ook beloond.
Na de middag gaan we terug naar ons stadje: Landshut.
Hier zijn de feesten nog volop aan de gang: op verschillende plaatsen staan er groepjes muziek te spelen. Wij bezoeken het hoger gelegen kasteel met een mooi uitzicht op de stad en met een groot park.
Vervolgens is het alweer tijd om te eten. We zoeken een gezellig binnenpleintje met nog een vrije plek en eten daar een voedseltoren: gezellig en lekker.
Het is intussen 10 uur en op de kamer vallen we snel in slaap.
deel 2: 4 nachten oostenrijk: sankt georgen o murau
zondag, 17 juli
Vandaag is een doorreisdag: via Salzburg naar Sankt-Georgen.
Na ongeveer 2 uur rijden, zoeken we een parkeerplaats dicht bij het centrum van Salzburg.
Hier bezoeken we de vele pleintjes en standbeelden. Het regent bijna voortdurend maar dat laten we niet aan ons hartje komen: we kopen een Mozart-paraplu.
Na ongeveer 2 uur en een bezoek aan het geboortehuis van Mozart rijden we verder richting Sankt-Georgen.
Daar is het intussen droog en checken we in tegen 17.30 uur.
Onze kamer ligt op de 4de verdieping met een mooi terras ... als de zon schijnt. Die belooft de komende dagen van de partij te zijn. Ik ben benieuwd.
Tegen 18 uur stormt iedereen (200?) man het restaurant binnen. We krijgen een plaatse toegewezen en zien dat het all-in verblijf bij het avondeten in buffetvorm is: soepjes, slaatjes, hoofgerechten, nagerechten en ... gratis drank. We eten (te?) veel en tegen 20 uur bezoeken we het dorp. Er is niet veel te beleven en na een Baantjer vallen we dan ook in slaap.
Na ongeveer 2 uur rijden, zoeken we een parkeerplaats dicht bij het centrum van Salzburg.
Hier bezoeken we de vele pleintjes en standbeelden. Het regent bijna voortdurend maar dat laten we niet aan ons hartje komen: we kopen een Mozart-paraplu.
Na ongeveer 2 uur en een bezoek aan het geboortehuis van Mozart rijden we verder richting Sankt-Georgen.
Daar is het intussen droog en checken we in tegen 17.30 uur.
Onze kamer ligt op de 4de verdieping met een mooi terras ... als de zon schijnt. Die belooft de komende dagen van de partij te zijn. Ik ben benieuwd.
Tegen 18 uur stormt iedereen (200?) man het restaurant binnen. We krijgen een plaatse toegewezen en zien dat het all-in verblijf bij het avondeten in buffetvorm is: soepjes, slaatjes, hoofgerechten, nagerechten en ... gratis drank. We eten (te?) veel en tegen 20 uur bezoeken we het dorp. Er is niet veel te beleven en na een Baantjer vallen we dan ook in slaap.
maandag, 18 juli
Na het ontbijt (lekker en (te) veel) gaan we vandaag een wandeling maken naar het naburige Murau: 16 km. De heenwandeling gebeurt langs de Mur tot in Murau. Het is licht dalend en we passeren een groot golfterrein. Na ongeveer 2 uur wandelen komen we in Murau aan. Het is een groter stadje dan 'het onze' maar stel je er niet te veel van voor. Op de Mur is een wereldbeker (?) wedstrijd van junioren met kayak varen. Een korte krachtige afdaling door een reeks van watervallen. Voor de meesten lukt dit aardig maar hier en daar doet er toch eentje kopje onder. Na nog wat rondgelopen te hebben in het stadje vatten we de terugweg aan via de andere oever. Eerst 3 km stevig bergop (300 meter stijgen) om vervolgens ... in de weilanden uit te komen. Het is wat zoeken naar de juiste weg en via wat koeienpaden en beekjes belanden we terug in Sankt Georgen. Het was uiteindelijk bijna 20 km in totaal. Best vermoeiend!
Tegen 15.30 uur tijd voor het vieruurtje: koffie met gebak. 's Avonds aten we heerlijk van het rijkelijke buffet. Na een deugddoende avond-spier-los-maak-wandeling kwamen we moe maar voldoen terug aan in het hotel. Baantjer en slapen! |
dinsdag, 19 juli
Eerst een stukje met de auto tot in Turracher Hohe (35 km - 1800 m). Het is geen typische haarspeldbochtenweg maar wel een weg met heeeeeeeeeeeeeel veel korte bochten, 20 km lang.
Na een half uurtje komen we aan in Turrach en het is er gezellig druk. We kiezen voor de 12 km wandeling.
Deze wandeling gaat op- en neer (totaal 350 meter stijgen) maar is minder zwaar dan gisteren omdat het stijgen meer verdeeld is. Om 13.30 uur zijn we terug in het dorpje en besluiten om nog een keer rond het meer te gaan (3 km). Er is heel wat activiteit rond en in het meer.
De zon is vandaag ook van de partij. Gelukkig zijn we vrij hoog en stoort het niet. De wandeling gaat ook merendeels in het bos door waardoor we de zon maar af en toe voelen piepen.
Terug in Sankt Georgen en op 900 meter hoogte is de zon heel hard aan het schijnen. Met een tas koffie en een gebakje zetten we ons op het terras (in de schaduw).
Vooraleer we gaan avondeten wandelen we nog even in het dorp. Het avondeten is weer een overaanbod aan voor-, hoofd- en nagerechten. Voor elk wat wils. Jammer dat je buik vol is … als die vol is.
We proberen toch van alles iets te proeven om toch maar niets te missen.
Na de dagelijkse Baantjer vallen we in een diepe slaap.
Na een half uurtje komen we aan in Turrach en het is er gezellig druk. We kiezen voor de 12 km wandeling.
Deze wandeling gaat op- en neer (totaal 350 meter stijgen) maar is minder zwaar dan gisteren omdat het stijgen meer verdeeld is. Om 13.30 uur zijn we terug in het dorpje en besluiten om nog een keer rond het meer te gaan (3 km). Er is heel wat activiteit rond en in het meer.
De zon is vandaag ook van de partij. Gelukkig zijn we vrij hoog en stoort het niet. De wandeling gaat ook merendeels in het bos door waardoor we de zon maar af en toe voelen piepen.
Terug in Sankt Georgen en op 900 meter hoogte is de zon heel hard aan het schijnen. Met een tas koffie en een gebakje zetten we ons op het terras (in de schaduw).
Vooraleer we gaan avondeten wandelen we nog even in het dorp. Het avondeten is weer een overaanbod aan voor-, hoofd- en nagerechten. Voor elk wat wils. Jammer dat je buik vol is … als die vol is.
We proberen toch van alles iets te proeven om toch maar niets te missen.
Na de dagelijkse Baantjer vallen we in een diepe slaap.
woensdag, 20 juli
Alweer de laatste volledige dag in Oostenrijk. Vandaag is de gondellift achter ons hotel open. Om 9 uur gaan we naar boven: 1800 meter. Daar aangekomen maken we een stevige wandeling naar de hoogte van 2140 meter. Er zijn enkele pittige stukken tussen. Gelukkig is het niet constant klimmen. Onderweg maken we kennis met een Duits gezin met een hondje. Hij mag mee op de foto. Het zoontje heeft Duracel-batterijen en is niet moe te krijgen. Het meisje dat enkele jaren jonger is, moet af en toe eens blazen. Maar ja, wie niet.
De wandeling is heel mooi en laat prachtige vergezichten zien. We zitten blijkbaar op het hoogste punt uit de buurt. Verderop zijn wel nog hogere bergtoppen waar te nemen. Om 12 uur zijn we 'rond' en ploffen neer om onze sandwiches op te eten. Tegen 14 uur zijn we terug in het hotel voor een verkwikkende douche: lekker koud want ook hier is het heel heet (30 graden beneden). Boven in de bergen was het goed te doen.
We maken ons op voor het laatste avondmaal op Oostenrijkse bodem: jammer maar het is weer heel leuk geweest.
De wandeling is heel mooi en laat prachtige vergezichten zien. We zitten blijkbaar op het hoogste punt uit de buurt. Verderop zijn wel nog hogere bergtoppen waar te nemen. Om 12 uur zijn we 'rond' en ploffen neer om onze sandwiches op te eten. Tegen 14 uur zijn we terug in het hotel voor een verkwikkende douche: lekker koud want ook hier is het heel heet (30 graden beneden). Boven in de bergen was het goed te doen.
We maken ons op voor het laatste avondmaal op Oostenrijkse bodem: jammer maar het is weer heel leuk geweest.
donderdag, 21 juli
Een laatste Oostenrijks ontbijt en uitchecken; nu vangen we de terugreis aan in 2 fasen. Eerst rijden we naar Regensburg, een mooie Beierse middeleeuwse stad die niet te lijden heeft gehad van de oorlogen en nog intact is.
Normaal zouden we rond 13 uur in Regensburg aankomen maar het werd 16.30 uur. Door een zwaar verkeersongeval stonden we bijna 2 uur stil op de autosnelweg in de buurt van Munchen. Uiteindelijk bereikten we toch veilig Regensburg en dat is het belangrijkste.
Na te zijn ingecheckt bezochten we het oude stadsgedeelte met mooie gebouwen en kerken. We hadden echter ook honger en zochten een mooi pleintje waar we aten.
Nadien wandelden we nog even rond in Regensburg.
Tegen 21 uur was het hotel- en slaaptijd.
Normaal zouden we rond 13 uur in Regensburg aankomen maar het werd 16.30 uur. Door een zwaar verkeersongeval stonden we bijna 2 uur stil op de autosnelweg in de buurt van Munchen. Uiteindelijk bereikten we toch veilig Regensburg en dat is het belangrijkste.
Na te zijn ingecheckt bezochten we het oude stadsgedeelte met mooie gebouwen en kerken. We hadden echter ook honger en zochten een mooi pleintje waar we aten.
Nadien wandelden we nog even rond in Regensburg.
Tegen 21 uur was het hotel- en slaaptijd.
vrijdag, 22 juli
Opnieuw lang geslapen: het was bijna 8 uur vooraleer we wakker werden!
Vandaag opnieuw een reisdag. Na het ontbijt en een tankbeurt moeten we ... opnieuw aanschuiven richting autosnelweg. Deze ligt nochtans maar op 2 km van het hotel. De werken hebben er anders over beslist.
Tegen kwart voor 10 zijn we vertrokken naar huis.
Het wordt opnieuw een drukke dag op de autosnelweg. Met enkele kleine pauzes en Stau-beurten is het uiteindelijk 16.30 uur als we thuiskomen. De kinderen zijn bratsen met Corneel en Marieke in het zwembad in Zonhoven.
Nadat ze thuiskomen gaan we naar de Gouden Tak om onze terugkomst te vieren.
Eind goed, al goed!
Tot een volgende keer, Oostenrijk.
Vandaag opnieuw een reisdag. Na het ontbijt en een tankbeurt moeten we ... opnieuw aanschuiven richting autosnelweg. Deze ligt nochtans maar op 2 km van het hotel. De werken hebben er anders over beslist.
Tegen kwart voor 10 zijn we vertrokken naar huis.
Het wordt opnieuw een drukke dag op de autosnelweg. Met enkele kleine pauzes en Stau-beurten is het uiteindelijk 16.30 uur als we thuiskomen. De kinderen zijn bratsen met Corneel en Marieke in het zwembad in Zonhoven.
Nadat ze thuiskomen gaan we naar de Gouden Tak om onze terugkomst te vieren.
Eind goed, al goed!
Tot een volgende keer, Oostenrijk.